Aşırı tüketim bir diğer adıyla israf modern zamanların bir hastalığı olarak neredeyse hayatın tüm alanlarını kapsamış durumdadır. İsraf; elde bulunan kaynak ve imkânların yersiz, ölçüsüz ve hesapsız kullanılmasıdır.  Boş zamandan, enerji kaynaklarının gereksiz kullanımına, çöpe giden ekmeklerden, fazladan alınan eşyalara kadar yüzlerce davranış, israf ve tüketim girdabının ne kadar büyük olduğunu göstermektedir. 2015 yılında İstanbul’da yapılan G-20 Tarım Bakanları Toplantısının Nihai Bildirgesinde ‘Gıda değer zincirleri boyunca önemli ölçüde gıda israfı ve kayıpları yaşandığını ve bunun gıda güvenliği, beslenme, doğal kaynakların kullanımı ve çevre bakımından olumsuz sonuçlarını olduğu vurgulanmıştır. Yeryüzündeki birçok dinin ve öğretinin uygunsuz bir davranış olarak gördüğü israf, İslam dini tarafından da uygun bir davranış olarak görülmemiştir. A’raf Süresi 31. Ayetinde  “Yiyiniz, içiniz, fakat israf etmeyiniz şüphesiz Allah, israf edenleri sevmez.” buyruğu ve Peygamberimizin “Akarsu kenarında abdest alacak olsan bile suyu israf etme” sözü bunu apaçık ortaya koymuştur. İslam’a göre ölçülü tüketim, hem nimete karşı saygı ve hem de nimetin asıl sahibine yönelik bir şükrün ifadesidir. John Locke: “Bir insan ihtiyacından fazla  gıda satın alıyor ve bunun bir kısmının  çöpe gitmesine aldırmıyorsa, bu durum başkalarının  gıdasını çalmaktadır” der.Günümüzde israf konusunda gelinen noktayı gözler önüne sermesi bakımından, FAO’nun gıda kayıbı ve israflarının azaltılması için oluşturduğu küresel bir girişim olan ‘Save Food’ (Gıdayi Koru)  organizasyonunun verileri oldukça çarpıcıdır: